Dag 4: Leef in Liefde, nie in Vrees nie

Bybelteks

En ons ken die liefde wat God vir ons het, en ons glo daarin. God is liefde; wie in die liefde bly, bly in God en God bly in hom. Hiérin het die liefde sy doel volkome met ons bereik: ons het niks te vrees vir die oordeelsdag nie, want in hierdie wêreld lewe ons reeds deur die liefde net soos Jesus. Waar liefde is, is daar geen vrees nie, maar volmaakte liefde verdryf vrees, want vrees verwag straf, en wie nog vrees, het nie volmaakte liefde nie. Ons het lief omdat God ons eerste liefgehad het. As iemand sê: “Ek het God lief,” en hy haat sy broer, is hy ’n leuenaar; want wie sy broer, wat hy kan sien, nie liefhet nie, kan onmoontlik vir God liefhê, wat hy nie kan sien nie. En hierdie gebod het ons van Hom gekry: Wie vir God liefhet, moet ook sy broer liefhê. – 1 Johannes 4:16–21 (AFR83)*

Konteks

Die apostel Johannes, ook bekend as die “dissipel wat Jesus liefgehad het”, skryf hierdie woorde aan ’n vroeë Christelike gemeente wat deur verskeie vorme van vrees omring was. Daar was vrees vir vervolging van buite, valse leer van binne en onsekerheid oor wat dit beteken om werklik in Christus te wees. Te midde van hierdie onsekerheid rig Johannes sy fokus op een kernwaarheid: God is liefde.

In sy 1 Johannes-brief is sy strewe duidelik: om gelowiges te herinner aan die sekerheid van God se liefde en aan die kenmerke van ware afhanklikheid van Hom. Hy wil hulle verseker dat hulle nie hoef te twyfel aan hulle status as God se kinders nie. Liefde is die toets van egte geloof. Maar dit is nie net enige liefde nie. Dit is ’n liefde wat begin by God, bewys is in Christus en nou in ons gestalte moet kry.

Teen hierdie agtergrond skryf Johannes daardie treffende woorde: “Waar liefde is, is daar geen vrees nie.” Hierdie sin is nie bloot ’n poëtiese aanhaling nie. Dit is ’n diep geestelike beginsel. Johannes kontrasteer liefde met vrees. Liefde is die atmosfeer waarin ware geloof floreer. Vrees, aan die ander kant, spreek van onsekerheid en straf, en van ’n gebrek aan volmaakte vertroue.

Die tipe vrees waarvan Johannes hier praat is nie respek vir God nie. Dit is die soort vrees wat ons wegdryf van God, wat ons laat twyfel aan Sy goedheid en wat verhoudings met Hom en ander verskeur. Maar Johannes sê dat in Christus daardie vrees geen plek het nie. Sy liefde is volmaak, en as ons daarin bly word vrees stelselmatig stil in ons lewe.

Vir dissipels beteken dit ’n lewe van vrymoedigheid. Ons volg nie vir God uit skuld of angs nie, maar eerder uit liefde. En daardie liefde verander hoe ons leef. Dit maak ons oop, sag en vry van die kettings van vrees.

Kom ons dink bietjie verder saam oor hoe om in liefde, en nie in vrees nie, te leef.

Leef in Liefde, nie in Vrees nie

Volmaakte liefde verdryf vrees

“Waar liefde is, is daar geen vrees nie, maar volmaakte liefde verdryf vrees…” – 1 Johannes 4:18 (AFR83)*

Johannes wys dat vrees en liefde nie gelyktydig in ons harte kan heers nie. Wanneer ons God se volmaakte liefde vir ons verstaan en aanvaar, verdwyn die vrees wat met verwerping, straf of minderwaardigheid gepaard gaan. Hierdie liefde gee sekerheid: Ek hóór by God. Hy is vir my, nie teen my nie. Hierdie vrymoedigheid kom nie uit onsself nie, maar uit die volmaakte liefde wat aan ons bewys is aan die kruis.

Vrees is gewortel in onsekerheid, maar liefde is gewortel in vertroue

“…want vrees verwag straf, en wie nog vrees, het nie volmaakte liefde nie.” – 1 Johannes 4:18b (AFR83)*

Wanneer ons met God omgaan asof Hy ons elke oomblik gaan straf, leef ons soos slawe en nie kinders nie. Hierdie tipe vrees bederf verhoudings met God en met mense. Maar wanneer liefde die grondslag van ons verhouding met God vorm, groei vertroue. Ons weet ons is veilig in Sy genade. En daardie sekerheid stel ons in staat om ook ander met vertroue en openheid tegemoet te gaan, nie met verdagte oë of ’n verdedigende hart nie.

Dissipelskap leef uit vryheid, nie uit vrees nie

“Die Gees wat God aan ons gegee het, maak ons nie tot slawe wat in vrees moet leef nie, maar maak ons kinders van God.” – Romeine 8:15 (AFR83)*

Die pad van dissipelskap is nie gebou op vrees vir straf of mislukking nie, maar op die vryheid van kindskap. As kinders van God kan ons Hom nader met vrymoedigheid en vreugde. Ons weet ons waarde lê nie in prestasie nie, maar in identiteit. En uit daardie vryheid kan ons ander dien, liefhê en vergewe sonder die vrees om self te verloor.

Ons almal word eintlik gebore aan die "verkeerde" kant van die sondeval, met ’n natuur wat geneig is tot selfsug, ongehoorsaamheid en skeiding van God. Maar God, in Sy oneindige liefde, het nie toegelaat dat hierdie toestand ons definieer nie. Deur die kruis van Christus het Hy die weg gebaan om ons terug te bring na die "regte" kant van die sondeval, om ons in ’n nuwe verhouding met Homself te herstel.

In Christus word ons nie net vergewe nie, maar ook nuut gemaak. Ons word geroep om weer in die tuin van God te wandel, soos Adam en Eva gedoen het voordat sonde in die wêreld gekom het. Hierdie nuwe skepping beteken dat ons waarde nie meer afhang van ons prestasie nie, maar van ons identiteit as geliefde kinders van God. Ons word al hoe meer wat ons reeds is in Christus: vry, geliefd en vol van die Heilige Gees. Hierdie werklikheid stel ons in staat om uit ’n plek van liefde te leef, nie vrees nie, en om ander te dien en lief te hê met dieselfde vrygewigheid wat God aan ons betoon het.

Lees hierdie gebed hardop

Vader van Liefde,

U liefde is volmaak,
suiwer, heilig en standvastig.

U dryf alle vrees uit met U teenwoordigheid.

Ek loof U vir die sekuriteit van U liefde,
dat ek nie hoef te leef 

as ’n slaaf van vrees nie,
maar as ’n geliefde kind.

Dankie dat U my nie verwerp nie,
maar my roep om nader te kom.

Here, ek bely dat ek soms leef uit vrees.

Vrees om nie goed genoeg te wees nie,
vrees vir straf,
vrees vir mense.

Maar U sê ek hoef nie bang te wees nie.

Help my om in U liefde te rus,
om U stem te hoor bo die stemme van skuld en twyfel.

In Jesus se Naam,

Amen.

Oordenking

Doen

• Skryf neer wat jou tans vreesagtig of onseker maak. Bid spesifiek oor elkeen en vra vir God se liefde om daardie vrees te verdryf.

• Lees 1 Johannes 4:7–19 stadig en oorweeg wat dit vir jou beteken om in God se liefde te “bly”.

• Gaan doen ’n daad van liefde wat jy dalk uit vrees sou vermy. Dalk ’n oproep, vergifnis, of ’n stap van geloof.

Vers om te onthou

“Waar liefde is, is daar geen vrees nie, maar volmaakte liefde verdryf vrees…” – 1 Johannes 4:18 (AFR83)*

Vrae om oor te besin

• Is daar gebiede in my lewe waar ek steeds uit vrees eerder as liefde reageer?

• Hoe sal my verhouding met God en ander mense lyk as ek werklik in Sy liefde sou rus?

• Wat beteken dit dat "liefde alle vrees uitdryf"? Kyk gerus na die getuienis hieronder.