Dag 27: Deel die Nagmaal

Oorsig

Die nagmaal is 'n heilige ontmoeting. Dit verbind ons aan die kruis van Christus, met mekaar as Sy liggaam, en met die hoop van Sy wederkoms. Hier word ons herinner aan genade, geroep tot eenheid, en versterk in geloof.

Bybelteks

Ek het van die Here ontvang wat ek ook aan julle oorgelewer het: Die Here Jesus het in die nag waarin Hy oorgelewer is, brood geneem en, nadat Hy God daarvoor gedank het, het Hy dit gebreek en gesê: “Dit is my liggaam; dit is vir júlle. Gebruik dit tot my gedagtenis.” 

Net so ook het Hy ná die maaltyd die beker geneem en gesê: “Hierdie beker is die nuwe verbond, wat deur my bloed beseël is. Gebruik dit, elke keer as julle daaruit drink, tot my gedagtenis.”

Elke keer as julle van hierdie brood eet en uit die beker drink, verkondig julle die dood van die Here totdat Hy kom. – 1 Korintiërs 11:23–26 (AFR83)*

Konteks

Die gemeente in Korinte was jonk, maar vol lewenskragtigheid. Tog was hulle ook verdeeld. Die apostel Paulus moes gereeld aan hulle skryf oor morele sake, geestelike geskenke, en die regte gesindheid tydens aanbidding. Een van die kwessies wat hy aangespreek het, was hul hantering van die nagmaal. Wat bedoel was as 'n heilige oomblik van herinnering en eenheid, het by hulle eerder verdeeldheid en selfs onreg gebring.

Sommige het vooruit geëet, ander is uitgesluit. Sommige het die nagmaal as 'n sosiale geleentheid gesien, en dit het Paulus baie bekommer. Hy herinner hulle dan weer aan die oorsprong en betekenis van hierdie heilige instelling. Jesus self het, in die nag waarin Hy verraai is, brood geneem, dit gebreek en gesê: “Dit is my liggaam.” Hy het die beker geneem en gesê: “Hierdie beker is die nuwe verbond in my bloed.” En toe sê Hy: doen dit tot My gedagtenis.

Paulus voeg egter nog iets belangriks by. Elke keer as ons hierdie handeling uitvoer, doen ons meer as net blote herinnering aan daardie laaste maaltyd. Ons verkondig die dood van die Here. Dit is 'n daad van aanbidding en van sending. Dit is 'n profetiese handeling wat sê: Christus het gesterf, Christus het opgestaan, en Christus kom weer.

Die tafel van die Here is dus nie net 'n plek van herinnering nie, maar ook van gemeenskap en hoop.

Kom ons dink saam bietjie verder oor hoe ons saam die nagmaal kan deel.

Deel die Nagmaal

Die nagmaal verkondig Christus se dood

“Elke keer as julle van hierdie brood eet en uit die beker drink, verkondig julle die dood van die Here totdat Hy kom.” – 1 Korintiërs 11:26 (AFR83)*

Die Griekse woord wat hier gebruik word vir “verkondig” is katangellete, en dit beteken meer as net “sê” of “noem”. Dit dra die idee van ’n openbare verkondiging, amper soos 'n proklamasie of 'n amptelike afkondiging. Dis dieselfde woord wat elders in die Nuwe Testament gebruik word vir die verkondiging van die evangelie self.

Hier is ’n diep geheimenis: Die nagmaal is nie ’n stil herdenking nie. Dis ’n lewende prediking. Nie net deur woorde nie, maar deur die daad self. Wanneer ons die brood breek en die wyn drink, word ons ’n getuie op daardie oomblik. Sonder om ’n preek te gee, preek ons optrede. Ons getuig as't ware in die geesteswêreld: “Hy het gesterf. En Hy sal weer kom.”

Selfs al is die nagmaal ’n stil oomblik in die erediens, is dit in geestelike sin allesbehalwe stil. Dit is ’n proklamasie teen die duisternis en ’n herinnering daaraan dat die dood oorwin is. Dis ’n openbare verklaring dat genade groter is as skuld, liefde sterker as vrees, en dat Christus se dood steeds lewe bring.

Die nagmaal bevestig ons eenheid in Christus

“Omdat dit een brood is, is ons almal een liggaam, want ons het almal deel aan die een brood.” – 1 Korintiërs 10:17 (AFR20)*

Die nagmaal bring ons saam aan een tafel. In 'n wêreld van skeiding en isolasie, herinner dit ons dat ons een liggaam is, saamgebind in Christus. Tale, kulture en agtergronde val weg voor die kruis. Daar is nie belangrikes en onbelangrikes aan die Here se tafel nie, maar daar is net kinders van genade. Wanneer ons saam eet en drink, bely ons dat ons mekaar nodig het, en dat ons saam leef, ly, hoop en getuig.

Die nagmaal leef uit hoop en verwagting

“Ek sê vir julle: Van nou af sal Ek nie weer van hierdie wyn drink nie tot op die dag wanneer Ek saam met julle die nuwe wyn in die koninkryk van my Vader sal drink.” – Matteus 26:29 (AFR83)*

Elke nagmaal kyk terug na die kruis, na die geweldige offer wat eens en vir altyd gebring is. Dit is 'n tyd van introspeksie, waar ons ons eie behoefte aan verlossing erken en dankbaarheid betoon vir die liefde wat ons vrygemaak het. Maar die nagmaal kyk ook vorentoe, met 'n gespanne verwagting, na die bruilofsmaal van die Lam. Hierdie feesmaal, beskryf in Openbaring, is die uiteindelike vereniging van Christus met Sy kerk, 'n tyd van onbeskryflike vreugde en volmaakte gemeenskap. Hierdie eenvoudige tekens van brood en wyn is ’n voorsmakie van wat kom. Ons eet in herinnering, en ons dink terug aan die kruisiging en die betekenis daarvan, maar ons eet ook in afwagting, want Hy wat gekom het, sal weer kom. Hierdie hoop is nie 'n passiewe wens nie, maar 'n aktiewe, lewende krag wat ons geloof voed en ons hele lewe rig. Die nagmaal hou ons geloof vars, ons hoop lewend, en ons fokus skerp op Jesus se belofte dat Hy ons nie vir altyd sal los nie, maar dat Hy sal terugkeer om ons na Homself te neem.